ႏွင္းလူ
       ႏွင္းလူဟာ
ဂူထဲမွာ ဘီလူးဒူးတုပ္ထိုင္လ်က္
အေမွာင္ၾကဳပ္ၾကဳပ္ကို ကိုက္မ်ိဳဝါစားရင္း
ေနနဲ႔လည္း စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္ၾကည့္တယ္ 
             ရႊ့ံမီးအိမ္နဲ႔ ေဝ႔ပတ္ျပီး
ေျမာက္အရပ္ ကိုရွာေဖြၾကည့္ေတာ့
ဓူဝံၾကယ္ ေၾကြသြားတာၾကာျပီတဲ့
       သူရႈံးသြားတယ္
သူ႔ပါးစပ္ကို သူၿဖဲၿပီး
ေျမာက္ျပန္ေလက ေဆာင္းေတြကိုရိုက္ခြဲႀကိတ္ထည့္
လြမ္ရင္းလိုက္ခဲ့လို႔မွာတယ္

         အဲဒီလိုနဲ႔
ေႏြဦးေပါက္မ်ားစြာကို လြန္ေလၿပီးမွ
ျပန္လည္ႏိုးထလာတဲ့ ေက်ာက္ႏွင္းလူ
ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူထူတယ္
          ၿပီးေတာ့
ေသြးေတြကို တဂ်ံဳးဂ်ံဳးျပန္ေမာင္း
ေကာင္းကင္ကို
ပိေတာက္ေတြနဲ႔ တေဗာင္းေဗာင္းပစ္ေပါက္
မီးပြင့္မတတ္ ခါးေထာက္ရပ္လိုက္တယ္
        ငါ.....(သို႔မဟုတ္)
ႏွင္းလူေလးရဲ့မွတ္တမ္းမွာ
အဲဒီေဆာင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးေရးထားမိ
သတိရတိုင္း ျပန္ဖတ္ၾကည့္လို႔ေပါ႔      
                                        
                       တာရာမင္းေဝ